Dzieciństwo i studia
Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada 1867 roku w Warszawie, w domu przy ulicy Freta 16, w którym obecnie mieści się muzeum poświęcone jej pamięci. Była najmłodszym, piątym dzieckiem Władysława Skłodowskiego i Bronisławy z Boguckich, którzy pracowali jako nauczyciele. Ojciec pełnił funkcję dyrektora kolejno dwóch warszawskich gimnazjów, a matka prowadziła szkołę dla dziewcząt. Od dzieciństwa Maria wychowała się w atmosferze zafascynowania nauką. Z domu rodzinnego wyniosła nawyk pracowitości i patriotyzmu, który zachowała przez całe życie.
W czerwcu 1883 roku, mając piętnaście lat, ukończyła III Żeńskie Gimnazjum w Warszawie ze złotym medalem. O studiach jednak w tym czasie nie było mowy. W zaborze rosyjskim wyższe uczelnie nie przyjmowały kobiet. Aby podjąć studia, musiałaby wyjechać za granicę, a warunki finansowe rodziny absolutnie na to nie pozwalały. W związku z tym objęła posadę guwernantki.
Marzenie o podjęciu studiów spełniło się dopiero w osiem lat po zdaniu matury. Jesienią 1891 roku Maria przybyła do Paryża i zapisała się na wydział matematyczno-przyrodniczy Sorbony. W trakcie studiów uzyskała licencjat nauk fizycznych i nauk matematycznych.
Praca naukowa i działalność patriotyczna
W latach pierwszej wojny światowej Maria Skłodowska-Curie udowodniła swój wielki patriotyzm. Zorganizowała przy pomocy Czerwonego Krzyża służbę radiologiczną w szpitalach wojskowych.
Stan zdrowia Marii Skłodowskiej-Curie z każdym rokiem ulegał pogorszeniu. Wielka uczona powoli traciła wzrok i słuch. Mimo to pracowała w laboratorium do ostatnich chwil swego życia.
Zmarła 4 lipca 1934 roku w Szwajcarii na skutek choroby wywołanej długotrwałą pracą z materiałami radioaktywnymi, które odkryła wraz z mężem.